Jedni piszą, że dziecinny, drudzy, że nudny.

Dla mnie był wstrząsający. Nie potrafiłam nawet obejrzeć jednym ciągiem. Seans, to 3 godziny intensywnej pracy umysłu. Niełatwych i bolesnych emocji. To kosmiczna podróż na skraj naszej empatii i naszych traum. Doświadczenie, jakiego dawno nie doznałam w związku z filmem....

bo paragrafy nie pozwalają.

Czy wszystkim ludziom kina ostatnio odbiło? Co to za jakaś mania kręcenia wielogodzinnych tasiemców? Nie można już kręcić normalnych filmów, które zamkną się w dwóch godzinach?
Weźmy kilka przykładów filmów, które ostatnio oglądałem lub ostatnio pominąłem:

Irlandczyk - czas trwania 3 godziny 29 minut
Dawno temu w...

Dziwne, że jeszcze nie został dodany, dlatego wrzucam tu:
"Beau Is Afraid" zapowiadany jest jako surrealistyczny horror komediowy o everymanie w średnim wieku, który na wieść o śmierci apodyktycznej matki wyrusza w podróż do rodzinnego domu. Wyprawa szybko zamienia się jednak w przejażdżkę przez kolejne kręgi...

Nie jest to horror !!! ani tym bardziej komedia !!!!. Kto tak profilował ??

To dramat psychologiczny w dodatku nakręcony w dość ciężki sposób. W moim odczuciu oglądamy 3 godziny paranoi człowieka, stanów lękowych. Są tak bardzo nieprawdopodobne ze mozna sie domyśleć iż to wytwór wyobrazni.

Sam chodze na terapię i...

Z zamianą płci i doprowadzony do absurdu. Bohatera przerażeniem napawają nie tylko sprawy łóżkowe, ale praktycznie wszytko. Ludzie na ulicy, brak gotówki, spóźnienie się, siostra której nie posiada.
Film do polubienia raczej dla momentów niż dla całości. Ci co nie wystarcza im jedna, dwie sceny na cały seans powinni...

był pomysł, nawet bardzo dobry, przez pierwszą godzinę filmu.
później niestety pojawiało się coraz więcej i więcej pomysłów, a na koniec był już taki mix, że jakikolwiek sens przestał istnieć.
jestem bardzo rozczarowany, bo jak już tak wszystko się w tym filmie działo, to miałem nadzieję, że w ostatniej scenie...

Yyyyyyy... tak. Z wstępnych zapowiedzi, recenzji, itd. oczekiwałem czegoś więcej, ten film zdecydowanie wygląda lepiej na trailerze/reklamach niż sam w sobie. Zaczynając od początku... jest dziwnie, bardzo, bardzo dziwnie, dochodzi do niebywale nielogicznych sytuacji, które swoją głupotą naprawdę śmieszą, nasuwa się tu...

Nic mnie nigdy tak nie wymęczyło. Szkoda jest wyjść z kina w trakcie, ale tak powinno się zrobić. Początek spoko, ale im dalej w las ma się wrażenie, że zaraz dostanie się wylewu i zwariuje przy okazji

Bo się boi. Boi się bardzo i nieustannie, a świat stanowi zagrożenie, którego należy unikać. Najnowszy film Ari’ego Astera to neurotyczna podróż przez wspomnienia oraz lęki głównego bohatera. Każdy kolejny etap jego wyprawy do domu rodzinnego staje się tylko bardziej przygnębiający i abstrakcyjny. Nie jest to typowy...

autorowi filmu polecam wizytę u psychiatry zamiast autoterapeutycznych bzdur zwanych filmem. I nie, nie interesuje mnie co autor miał na myśli i jak to jest głębokie

Wyobraż sobie że robisz taki film jak Joker który zarobił ponad 1 mld USD i za który dostałeś Oskara, po czym robisz coś takiego.. Szacun, po prostu szacun.

Film jest wybitny i wymaga odpowiedniego momentu by go obejrzeć. Czasem warto podejść na 2 razy. Konwencją przypomina konstelację artystyczną albo sen czasem...

Mocne kino psychologiczne z emocjonalną zawartością. Nie wszystkim może spodobać się forma, czasem można czuć się zagubionym, ale właśnie tak czuje się człowiek z choroba psychiczną .Ciężko odróżnić prawdę od fikcji i zostało tutaj to przedstawione wspaniale.
Życie w lęku ,konfrontacja i odkrywanie samego siebie....

Zapowiada się ekscytująco. Phoenix ze swoim aktorskim kunsztem + Aster ze swoimi pomysłami, które pokazał w Midsommar i w Dziedzictwo: Hereditary.

Tym filmem może zachwycić się wyłącznie psycholog lub psychiatra, na pewno nie zwykły widz który wie niewiele o psychice chorego człowieka. Masakrycznie zły i masakrycznie długi. Jeszcze 30 min seansu i umarłbym w kinie na zapaść mózgu. Film miał potencjał, ujęcia, gra aktorska całkiem ciekawe, jednak film ma zmierzać...

Film zryty jak beret teściowej,

Chyba pierwszy raz w życiu wyszedłem z kina tak skonsternowany po seansie. Niebywale trudny w odbiorze, bo z minuty na minutę ekranowe wydarzenia stają się coraz bardziej odrealnione i pojawia się coraz więcej symboliki, której rozszyfrowanie wymaga podstawowej wiedzy z zakresu psychologii. Jednocześnie ukazane są...