Z zamianą płci i doprowadzony do absurdu. Bohatera przerażeniem napawają nie tylko sprawy łóżkowe, ale praktycznie wszytko. Ludzie na ulicy, brak gotówki, spóźnienie się, siostra której nie posiada.
Film do polubienia raczej dla momentów niż dla całości. Ci co nie wystarcza im jedna, dwie sceny na cały seans powinni dwa razy zastanowić się na co się piszą.

Uważam że przy tego typu filmach kluczowa jest rytmika, tak żeby nie wykończyć widza surrealizmem/wariactwem, a odpowiednio go dawkować. Żeby mógł wejść łbem tam gdzie zwykle się on nie mieści gabarytowo, a jednocześnie nie uodpornił się na bodźce.
I tutaj jest coś dziwnego z tym rytmem. Na początku kiedy już w I akcie(z czterech?) zaczynałem się męczyć myślałem że jest on po prostu położony, ale później 3 akt(?) jakoś tak wprowadza w niby-trans gdzie jednocześnie pytasz się po co oraz łykasz wszytko co ci rzuci bez niestrawności.


W skrócie: No nie wiem... 
Może w treści jest to męcząca i dłużąca się wersja "Czy leci z nami pilot?".
Może rzeczywiście ma to coś ze Wstrętu
(ta szczoteczka może i jest wspomniana nie bez przyczyny).
Albo i z całej trylogii apartamentowej Polańskiego.
A może taki koszmar śnił się Hitchcockowi po dniu w którym
jego matka powiedziała sławetne BUU.