Moim zdaniem film jest przeciętny nie dlatego że w Egipcie strzelano do piramid, a w bitwie pod Waterloo był snajper i tak dalej. Taka była wizja reżysera i aktora, który prosił aby przepisać scenariusz. Najgorszy jest w tym filmie brak emocji, a całość jest reżyserowana bez większego polotu. Drugą bolączką jest gra Phoeniksa, który jako Napoleon dla widza jest po prostu bezbarwny i ani się lubi ani nie lubi tego bohatera. Józefina również jest obojętna dla odbiorców. Nie kibicuje się nikomu w tym filmie, nikt i nic nas specjalnie nie obchodzi. Nawet bitwy mimo że bardzo efektowne to nie ma w nich napięcia ani grozy. Film po prostu nie porywa jako dzieło filmowe samo w sobie.

Mnie się bitwa pod Austerlitz podobała, ale wiele wskazuje na to, że hAmerykanie nie do końca znają historię Europy, tylko skupili się na samym słowie NAPOLEON i jego fenomenie. Fakt, że pokazano jego trzy wielkie miłości/namiętności nie skupiając się na plotkach, ale moje polskie serduszko mówi, że jednak pani Walewska gdzieś tam powinna się pojawić. No i wstyd, że nie pokazano tego jak Polacy pokładali nadzieję i jak wykorzystano ich jako mięso armatnie...Ale Ok.

Film sugeruje, że Napoleon powrócił z Egiptu na wieść o zdradach żony. Podobnie jest z powrotem z wyspy Elby, gdzie mowa jest o tęsknocie cesarza za jego pierwszą żoną. Film sugeruje, iż Józefina była osobą, która dawała Napoleonowi impuls do działania. Jest to naciągana hipoteza, tak naprawdę Bonaparte dbał o swój interes polityczny. Z Egiptu wyjechał, gdyż chciał wrócić jako zwycięzca i formalnie przejąć władzę, a sto dni wynikało z nieposkromionej ambicji i megalomanii. Podobnie jest z rozwodem, który w filmie rzekomo wynika tylko z bezdzietności pary. A przecież dyktatorowi chodziło o sojusz polityczny na drodze małżeństwa z inną europejską dynastią.
Moim zdaniem naczelnym problemem nie jest to, że takie przedstawienie Józefiny jako głównej osoby dramatu jest ahistoryczne i stanowi manipulację faktami. Problem polega na tym, że efektem tego jest znacznie gorszy film. Mamy romans, w którym sceny dialogów wypadają drętwo, a para jest zbyt zdystansowana emocjonalnie wobec swojej sytuacji. W ten sposób historię Napoleona próbowano przekuć na film o "zwyczajnych ludziach" dla masowego odbiorcy. Właśnie nie widać tej wielkiej roli, jaką rzekomo miała odgrywać Józefina, nie widzimy jej dającej rady czy prowadzącej intrygę. Sądzę, że należało zmniejszyć rolę cesarzowej, a więcej miejsca poświęcić wątkowi politycznemu.

Dobra krytyka. Aż się rozmarzyłem, żeby ktoś pokazał film Łysiakowi i nagrał reakcję. Zapewne warto wtedy mieć 'kropelki' na podorędziu :) Ps. Łysiak na recenzenta!

W punkt, prawie wyłączyłam po pierwszych 30 min. A swoją drogą - co do diaska w filmie robi utwór "Dawn" Dario Marianellego z Dumy i Uprzedzenia???!!!!

przepraszam, ale kto szczał pod piramidami? chyba oglądałem wersję ocenzurowaną...film niestety słaby, choć to bardziej kartki z kalendarza, dość niedbale poskładane, niż film fabularny

Wspaniałą Józefiną? A cusz to za pierd_ololo? Co wspaniałego zrobiła Józefina? Obroniła Tulon? Jechała tylko na jego zasobach i karierze zdobytej dzięki nieustannemu ryzykowaniem ŻYCIEM, za free, a odpłaciła mu nieskończonymi zdradami. Laski mają jednak naje_ane w głowach.

Taka jest w filmie. Zdobywca Europy to przy niej pomniejszy debil.

Silna ci*ka utopiła ten film i naprawdę fajną historię.

Wnętrze pałacu wyglądało tak w rzeczywistości, bo ten praktycznie tam nie bywał. Jego miejsce zamieszkania to Warszawa ale również był częstym mieszkańcem w Niemczech czy gościł u Austriaków. Całkowicie miał w dup.. Moskwę i to niestety zgubiło Napoleona, bo zdobycie jej nie dało mu absolutnie nic. Taka była historia i w pewnym sensie ją wykazał.