Film obejrzałam troszkę z musu bo nie miałam co ciekawego oglądać w czwartkowy wieczór ale nie żałuję! Na początku zniechęciło mnie to że pomyślałam że film to czysta biografia której nie lubię ale film niesamowicie mnie wciągnął tak że wieczorne zmęczenie szybko minęło.
Kawał dobrego kina ale zacznę od aktorów: Geoffrey Rush to wyśmienity aktor i faktycznie jak ktoś napisał akademia się sfrajerowała nie dając mu za tę rolę Oscara! Świetnie wcielił się w rolę szaleńca ale mimo wszystko budzącego sympatię poniekąd. Rozbrajające jest w nim to w jaki sposób sprzeciwiał się wszystkim którzy chcieli zmienić jego sposób myślenia szczególnie widoczne to było podczas teatru w którym wystawił zupełnie co innego oraz gdy napisał na swojej szacie nową powieść i tańczył na stole. Joaquin Phoenix bardzo zadziwił mnie w swoim wcieleniu - strasznie plastyczny aktor! Zadziwiające jak świetnie odegrał rolę miłosiernego księdza który w późniejszym czasie ulega swoim żądzom. Świetnie zagrał! Sama Kate Winslet wypadła dość blado obok takich osobistości jak Rush i Phoenix, czegoś mi brakowało w jej kreacji ale mimo wszystko pasowała urodą do klimatu filmu.
Sama fabuła to porywająca akcja. Mamy tutaj samego Markiza który napawa się swoimi seksualnymi powieściami i z dość humorystyczną arogancją próbuje jej wszystkim przekazać. Mamy również dobrotliwego Księdza który wierzy że uda mu się nawrócić Sade i słodką Madeline która pomaga bezinteresownie Sade oraz Doktora który niby leczy a jednak ulega wewnętrznie nurtowi Sade. Bardzo podoba mi się że w filmie ukazana jest głęboka przemiana wszystkich postaci. Doktor w zasadzie od początku próbuje negować nurt propagowany przez Sade ale mimo wszytsko w duchu gorliwie go wyznaje. Madeline to chyba najmniej zdeprawowana postać. Pomaga Sade ale mimo wszystko zachowuje zdrowy rozsądek. Sam Ksiądz z początku dobrotliwy widząc co się dzieje próbuje dalej pomagać ale mimo wszystko sam ulega pokusom zamieniając się na końcu w szaleńca. Sade w istocie pociągnął wszystkich do piekła, Ksiądz Abbe oszalał, Madeline została zamordowana i tylko Doktor uchował się przy życiu. Sam Sade też umiera ale w jakich okolicznościach. Przyznaje się że kochał Madeline więc Ksiądz odnajduje w nim nutę człowieczeństwa ale to tylko chwilowa ułomnośc Sade który nawet do ostatnich chwil pozostaje dalej tym samym plugawym starcem złym do szpiku kości. Tak w zasadzie ciężko zaklasyfikować Sade do postaci negatywnych bo poniekąd mam wrażenie że próbował uświadomić wszystkim czego tak naprawdę pragną. Niektórzy w duchu się do tego przyznawali a niektórzy przyznawali ale nie umieli z tym żyć.
Świetnych scen jest wiele. Zacznę od tego że film obfituje w wiele perwersyjnych tekstów. Sceny erotyczne choć często w ubraniach rozpalają do granic. W filmie nawet pokazano odważną scenę seksu w trójkącie. A nawet scenę seksu księdza z nieżywą Madelline...Odważne i straszne jak sam Sade. Bardzo ciekawe były sceny w których Sade kombinuje gdzie i jak napisać swoją powieść podczas gdy brakuje mu atramnetu i pióra. Pomysłowość Sade nie ma granic. Podobała mi się scena jak Ksiądz pozbawia go wszystkich atrybutów pisarza co doprowadza Sade do szaleństwa. Bardzo zabawną sceną jest teatrzyk wystawiony przez Sade, szczerze się uśmiałam.
Najciekawszą jednak sceną jest scena gdy pali się dom wariatów. Scena zaczyna się od tego że Sade przekazuje od ucha do ucha swoją powieść a Madelline ma ją uwiecznić na papierze w tym momencie wszyscy szaleńcy wpadają w pewnego rodzaju seksualny trans i każdy pod napływem emocji robi się coraz to bardziej rozjuszony. Szaleniec piroman podpala wtedy swoją celę i pożar zaczyna się...Dalsze sceny są obrazem rodem z Sodomy i Gomory, mamy scenę gwałtu nad Madelline i jej brutalne morderstwo, szalejący ogień, w koło panika a wariaci grają na instrumentach przed domem burza i wszędzie seks, gwałt i Ksiądz który ratuje poszkodowanych szukając jednocześnie Madelline. Scena ta naprawdę zapadła mi w pamięć bo to symboliczny obraz tego do czego doprowadził Sade: pożar, morderstwo, gwałt, wszędzie dziki seks z nadmiaru emocji i szaleństwo Księdza.
Sade zniszczył wszystkich: zabił Madelline przez swoje słowa, doprowadził do Szaleństwa Księdza który nie potrafił żyć ze świadomością tego co widział i czego być może pragnie. Jednocześnie uświadomił to czego pragnie doktor bo ten najbardziej się jemu sprzeciwiał a po cichu delektował się słowami Sade ( widać to w scenie w której chłop dokonuje gwałtu na madelline a doktor wszystko słyszy a mimi to nie pomaga). Najbardziej żal Księdza, dobrotliwy z początku oszalał bo widział zło i czuł że jest tylko człowiekiem. Madeline jako jedyna umarła jako dziewica.
Jedynym minusem jest zaniechany wątek miłości pomiędzy Madelline a Księdzem. Gdy Madelline wypowiedziała do Księdza słowa że Go kocha pomyślałam że żartuje bo wcześniej nie można było tego po niej wyczuć.

Polecam wszystkim!