To jest też kwestia sposobu gry aktora. Przede wszystkim, Napoleon był generałem, jako cesarz nadal osobiście dowodził wojskami na polu bitwy. To umiejętność, z której zasłynął, jest pamiętany jako człowiek wojska. Tymczasem odgrywający go aktor jest melancholijny w swoim przedstawieniu, brak jego sposobowi mówienia i gestykulacji wojskowej precyzji i dyscypliny. Zupełnie pominięty jest fakt, iż to za sprawą charyzmy Bonapartego żołnierze gotowi byli umierać na polu walki. Robi wrażenie, że po powrocie z Elby witają go z entuzjazmem, podczas gdy oznacza to nieuniknioną wojnę i śmierć wielu z nich. Filmowa postać nawet nie próbuje dać wyobrażenia o silnym, zdecydowanym, przekonującym liderze, który wybierał wojny zamiast dyplomacji.

Nieco stary i bez energii...lata już też robią swoje..ale tak miał grać