Według Scotta nikt z nas nie wie jak było naprawdę, więc cicho tam. Oczywiście te słowa, to efekt krytycznych opinii na temat "Napoleona"
Nie są one wcale przesadzone. Scott jest jak ten słaby z historii uczeń. Coś tam wie, coś tam kojarzy ale jest to wiedza co najwyżej dostateczna. Jeśli czegoś nie jest do końca pewien, to ucieka w relacje między Napoleonem a Józefiną. Rzuca widzami po planszy czasowej i absolutnie nie potrafi zbudować portretu tytułowego bohatera. Nieudolnie bawi się w kronikarza życia i czasów Napoleona. Dodając od siebie jakieś osobiste wtręty do jego życiorysu jak ten ze strzałem z armaty czy szarżą w Waterloo albo snajperem. Przy tym nie bawi się jakoś specjalnie dobrze. To widowisko nuży. Niby zdjęcia Wolskiego wciąż trzymają poziom ale color grading jest tutaj paskudny. Phoenix jako Napoleon jest ospały i snuje się najczęściej z kąta w kąt rzucając głównie dwoma rodzajami min. Kirby zdecydowanie lepiej potrafiła oddać Józefinę. Niestety scenariusz Davida Scarpy to jest dramat. Dialogi są żałosne i brzmią jak wyjęte albo z filmu gangsterskiego albo z lichego obyczyjniaka. Ten film to Waterloo dla Scotta. Pewnie nawet nie chciało mu się tej produkcji robić, bo to wygląda jak coś zrobione mechanicznie i od niechcenia, takie 50% możliwości Scotta. Jakby myślami był w ogóle w innym projekcie. Nie warto.