Paul Thomas Anderson o relacjach na linii mistrz - uczeń, na przykładzie nieprzystosowanego weterana II Wojny Światowej i samozwańczego guru, wzorowanego ponoć na L. Ronie Hubbardzie, założycielu Kościoła Scjentologicznego. Film jest bogaty w znaczenia i możliwości interpretacyjne, co ma zarówno swoje plusy, jak i minusy. Można się głowić, jakie drugie dno posiada ta przypowieść, można tez dać się ponieść świetnie rozpisanemu scenariuszowi i mocnej grze aktorskiej. "Master" to przede wszystkim pojedynek między Joaquinem Phoenixem i Philipem Seymourem Hoffmanem - obaj grają wręcz koncertowo i choćby z ich powodu seans to czysta przyjemność. Twórcy "Boogie Nights" udało się także świetnie oddać na ekranie klimat Ameryki lat 50-ych, w czym niewątpliwie pomogły mu przepiękne, dopieszczone zdjęcia Malaimare'a. Na tle owych "rewelacji" na nieco dalszy plan schodzi treść - jest to zarzut, z którym już się zetknąłem i rację niestety muszę w tej kwestii przyznać. Trochę szkoda, bo czuć, że "Mistrz" mógł być arcydziełem z prawdziwego zdarzenia, ale Anderson gdzieś po drodze pogubił się nieco w owej "wieloznaczności". Pozostaje dobre, mięsiste kino, które posiada wszelkie narzędzia by intrygować i - to znacznie istotniejsze - inspirować.